Fotoreis naar Oost-Polen: Elanden, Wolven en Wisenten
Onderweg naar Biebrza
Zondag 7 september vertrok ik vroeg in de ochtend richting Biebrza (1280 km). Volgens Google Maps had ik nog vijf uur te gaan, dus besloot ik onderweg een hotel te nemen. Veel is veranderd sinds mijn vorige bezoek aan Oost-Polen, twaalf jaar geleden: het grootste deel van de route is nu snelweg, met drie tolstroken (totaal €30,72).
’s Middags, vlak voor aankomst, reed ik even rond in het gebied. Daarna checkte ik in bij Dom pod Klonem nad Biebrzą. Ik werd verwelkomd door een paar vriendelijke honden. De accommodatie was netjes, op de tweede verdieping van een vrijstaand huis. De hospita sprak geen woord buiten de Poolse grens, maar gelukkig sprak Robert Engels, dus alles verliep soepel.
Laat in de middag maakte ik een rondrit en zag een paar vogels, waaronder een roodpootvalk—een bijzondere waarneming, want ook in Nederland worden momenteel roodpootvalken gespot. Op de laatste dag in Biebrza, op weg naar Białowieża, telde ik zelfs een groep van honderd vogels, met veel juveniele.
Roodpootvalken
Op zoek naar elanden
Dinsdagochtend werd ik opgehaald door Peter, een lokale bekendheid en elandexpert. Hij reed een stevige 4WD, wat in dit terrein ook echt nodig was. De elandenzoektocht begon voorspoedig: in de verte zagen we een vrouwtje staan. We reden ernaartoe, stapten uit, en Peter imiteerde de roep van een mannetje. Op nog geen twintig meter afstand stapte er een stier uit de bosjes en liep langzaam op ons af. Als ik daar alleen had gestaan, weet ik niet wat ik had gedaan of ik er met schoon ondergoed vanaf was gekomen! Gelukkig had de eland plotseling door dat er mensen stonden en ging er als een haas vandoor.
De volgende twee ochtenden zijn we met Peter op verschillende plekken geweest, maar we zagen geen elanden meer. Opvallend, want dit is het gebied met de dichtste elandpopulatie van Polen. Volgens Peter ligt het mogelijk aan het droge voorjaar: voor het eerst sinds mensenheugenis is de rivier de Biebrza niet buiten haar oevers getreden, en de vegetatie ging laat groeien. Of de elanden daarom zijn weggetrokken, is de vraag.
Donderdagochtend gingen we met Robert op zoek en zagen we een vrouwelijke eland.
Vrijdagavond liepen we een stuk en imiteerde Robert de eland. We kregen antwoord van twee stieren: een liet zich mooi zien, maar de grotere bleef in de begroeiing, waarschijnlijk omdat er een vrouwtje aanwezig was dat hij niet wilde verliezen.
Naast elanden zagen we ook reeën, vossen en edelherten, en vonden we sporen van wolven. Toch viel me de lage dichtheid van grazers en knabbelaars op. Volgens Robert is er veel veranderd in Biebrza, en niet ten goede. De kemphaan, die er vroeger broedde, is verdwenen, en een gebied waar voorheen witwangsterns broedden, is door boeren beter ontwaterd.
Op naar Białowieża
Maandag vertrokken we richting Białowieża. Onderweg maakte ik nog wat foto’s. De verwachtingen voor de wolven- en wisentenworkshop waren hoog, maar dat verhaal is voor een volgende keer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten